ΤΟ ΣΑΛΤΟ ΤΟΥ ΑΛΕΞΗ

Μετά την επιτυχημένη και άκρως ικανοποιητική -ως προς το αποτέλεσμα- διαδικασία εκλογής νέου αρχιεπισκόπου, πλησιάζει η ώρα -την προσεχή Κυριακή- να διεξαχθεί κι άλλη μια ψηφοφορία, αυτή τη φορά για την εκλογή του νέου προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ ή κατά... κόσμον ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΥ.

Μετά τους ρασοφόρους κληρικούς που προσήλθαν στην κάλπη υπό τη σκέπη -ενδεχομένως και φώτιση- του Αγίου Πνεύματος, έρχεται η ώρα των συνέδρων του κόμματος της αντιπολίτευσης να ψηφίσουν, σίγουρα υπό τη σκέπη της αίθουσας του Τάε Κβο Ντο -και το φως των τηλεοπτικών προβολέων- και να μετουσιώσουν σε ψήφο το... πνεύμα του Αλέκου Αλαβάνου.

Η εκλογή ενός νέου ηγέτη ακολουθείται συνήθως κι από ένα αεράκι αισιοδοξίας κι ευφορίας τόσο στο στενό, όσο και στο ευρύτερο περιβάλλον του χώρου που αναφέρεται. Το πρόσωπο, φυσικά, παίζει σε κάθε περίπτωση το δικό του ξεχωριστό ρόλο. Η χρονική συγκυρία από την άλλη πάντα άσκει καθοριστικά την επιρροή της.

Δυστυχώς, το πολιτικό σύστημα βρίσκεται στις μέρες μας σε μια από τις από τις πιο άσχημες καμπές του. Οι λόγοι χίλιοι. Χίλιες κι οι ερμηνείες. Μηχανισμοί, διαφθορά, αναξιοκρατία, συμφέροντα, αναξιοπιστία, αποϊδεολογικοποίηση. Η κοινωνία ταυτόχρονα παραδέρνει χωρίς όραμα και πυξίδα παρασυρόμενη απ' τον χείμαρρο της παγκοσμιοποίησης και της ανατροπής αξιών και κεκτημένων.

Ο Τσίπρας έχει το καθαρό βλέμμα που μπορεί να κοιτάξει το σύστημα στα μάτια. Έχει την πολυτέλεια να μιλάει για όλα και για όλους χωρίς να κινδυνεύει να κατηγορηθεί για λαοπλάνος ή λαϊκιστής. Διαθέτει το λευκό πολιτικό μητρώο, που του δίνει το δικαίωμα να επενδύει στη σύναψη κοινωνικού συμβολαίου χωρίς να έχει την υποχρέωση ν' αναφερθεί στο πολιτικό του... πόθεν έσχες.

Από την Κυριακή ο Τσίπρας θα είναι ο νέος πρόεδρος. Το στοίχημα που βάζει είναι μεγάλο και δεν αφορά μόνο τον ίδιο, δεν αφορά κάν μόνο το κόμμα του. Μας αφορά όλους. Ο χρόνος θα δείξει αν κατορθώσει να διασώσει το ελπιδοφόρο σκάφος του ΣΥΡΙΖΑ από τις συμπληγάδες του δικομματισμού. Κι ο χρόνος των εκλογών δεν είναι πολύ μακριά...

Ακόμα και στο ναυτικό όμως -λένε κάποιοι που γνωρίζουν τα πράγματα από μέσα- πριν πάρεις το δίπλωμα του καπετάνιου, πρέπει να φας τις θάλασσες με το κουτάλι σαν... δεύτερος.

Είναι και τόσο δελεαστικές οι σειρήνες των δημοσκοπήσεων...