ΟΛΑ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΨΕΜΜΑ

Μικρός κάθε τέτοια μέρα είχα αγωνία. Μεγάλη αγωνία. Από τη μια αγωνιούσα πώς θα καταφέρω με πειστικό τρόπο να πω το ψέμα μου -το ποιο θα ‘ταν αυτό δεν μ' απασχολούσε- κι απ' την άλλη αγωνιωδώς αναζητούσα πίσω απ' τα λόγια των φίλων και συμμαθητών ν' ανακαλύψω το ψέμα τους.

«Δεν θα έρθει σήμερα η κυρία Λίτσα. Είναι άρρωστη!» κορόιδευα πρωί-πρωί τους πιτσιρικάδες συμμαθητές μου. Εκείνοι, έκαναν πάλι το κατόρθωμα να με πειράξουν για το... αμόρε μου, λέγοντας τάχα εμπιστευτικά: «Η Κάτια τα ‘φτιαξε με το Γιάννη. Τους είδαμε χτες χέρι-χέρι πίσω απ' τις βρύσες!»...

Μεγαλώνοντας μεγάλωνε κι η αγωνία μου. Το χειρότερο είναι ότι αποχτούσε και διάρκεια. Μεγαλώνοντας διαπίστωνα, ότι το ψέμα δεν ήταν μόνο πρωταπριλιάτικο πείραγμα ή αστείο κι η προσπάθειά μου -βλέπε αγωνία μου- να τ' ανακαλύψω περισσότερο κοπιώδης και δύσκολη. Ακόμα, διαπίστωνα, ότι το ψέμα είναι κάτι που μπορεί να μετρηθεί!... Και με το μέγεθος, αλλά και με το βάρος!...

«Έλα, μωρέ!... Για ένα ψεματάκι κάνεις έτσι;» άκουσα σαν δικαιολογία πολλές φορές ή «Αυτό το ψέμα δε μπορώ να το σηκώσω!» αναφώνησα ενίοτε μ' αγανάκτηση.

Τελικά, νομίζω, ότι το ψέμα είναι συνυφασμένο με τις ανθρώπινες δραστηριότητες και σχέσεις κι αποτελεί μία από τις όψεις της αλήθειας. Έχετε ακούσει ποτέ να λένε για «κατά συνθήκη αλήθεια»; Ασφαλώς όχι. Για «κατά συνθήκη ψεύδη» όμως σίγουρα έχετε ακούσει!...

Έτσι, έπαψα με τον καιρό να έχω αγωνία για το θέμα αυτό -άλλωστε υπάρχουν τόσα πολλά που έχω για ν' αγωνιώ καθημερινά- και αποδέχομαι τα πάντα ως αληθινά ή ως εν δυνάμει αληθή. Τίποτε πια δεν μου φαίνεται απίθανο να συμβεί, ούτε παράδοξο ν' ακουστεί. Όλα «παίζουν» μέσα στις κοινωνικές συνθήκες που παγκοσμίως έχουν κυριαρχήσει. Η ανάπτυξη των τεχνολογιών, ο καταιγισμός των πληροφοριών κι η πολυπλοκότητα της ανθρώπινης συμβίωσης στην εποχή μας, το ευνοούν...

Κι όταν ακούω, ότι κάπου «έλαμψε η αλήθεια» μου ‘ρχεται να γελάσω. Ποια άραγε αλήθεια αναρωτιέμαι, αυτή που ξέρουν, εκείνη που νομίζουν ή η κάποια άλλη που δεν έμαθαν ακόμα...

Καλό μας μήνα!!