Τρίτη 31 Μαρτίου 2009

ΒΡΑΔΙΑΖΕ ΟΜΟΡΦΑ ΑΠΟΨΕ

Βραδιάζει όμορφα απόψε. Βρέχει κι οι δρόμοι -αν και Τετάρτη- σφύζουν γεμάτοι ακινησία. Η νύχτα όμως απλώνεται αργά-αργά πάνω στην πόλη με μια γλυκιά υγρή νωχέλεια.

Ούτε που ξέρω πού βρίσκεσαι. Πού είσαι. Μόνη; Με άλλους; Άλλον;

Βραδιάζει όμορφα απόψε. Η νύχτα απλώνεται στο δρόμο, που γυαλίζει απλώνοντας μέσα μου αργά-αργά κάτι απ' την υγρή της λάμψη. Γύρω οδηγοί μοιράζονται με νεύρα τη νωχέλεια.

Τα μάτια σου πού να κοιτάζουν; Ποιας εικόνας ομορφαίνουνε την ύπαρξη. Η λάμψη τους ποιον άραγε απόψε ζωγραφίζει;

Βραδιάζει όμορφα απόψε. Έκλεισα τους υαλοκαθαριστήρες -σταματημένος, τι να κάνουν; Όπως τα φώτα ντύνουνε δειλά-δειλά τη νύχτα βγαίνω από μέσα μου να σεργιανίσω. Κάθε σταγόνα της βροχής πάνω στα τζάμια κρύβει απ' τους άλλους την αναχώρησή μου.

Κάποιο τραγούδι θα ακούς ή μήπως κάπου πίνεις τον καφέ σου; Συνήθειες αν άλλαξες και στέκια, η σκέψη μου -ακροπατώντας στη διαίσθηση- το βρίσκει.

Βραδιάζει όμορφα απόψε. Ναι, το θυμάμαι!... Βράδια -σαν απόψε- η αγκαλιά σου έκρυβε κάτι από το ρίγημα της θλίψης, καθώς οι ώρες οι κρυφές αδημονούσαν, αντί να σταματήσουν μαγεμένες.

Κι αν κάποια ανοησία κάνεις, ποιος το κρίνει; Κι αν αγαπάς ή υποφέρεις, ποιος υπάρχει, τις άκρες των ματιών σου να φιλήσει;

Βραδιάζει όμορφα απόψε, όπως κάθε βραδιά που έρχεσαι -αργά-αργά- ν' απλώσεις στου μυαλού μου τη σκοτεινή οθόνη, όλο το φως κι όλο το χρώμα που υπάρχει βαθειά, πολύ βαθειά, στους λαβυρίνθους της καρδούλας μου κρυμμένο.

Βράδιαζε όμορφα απόψε κι αν καταφέρω αυτή την ομορφιά να κλείσω στ' άσπρο σεντόνι -σαν να ‘ναι στ' όνειρό μου- ίσως τα μάτια με το ξημέρωμα αν ανοίξω, ένα άλλο βράδυ να λαχταρώ να ξαναζήσω.

2 σχόλια:

  1. ΣΧΟΛΙΑ: 13
    # apologiaprosuavita στις 02/04/2008, 10:18 μμ
    ΒΡΑΔΙΑΖΕ ΟΜΟΡΦΑ ΑΠΟΨΕ
    Λίγο μαλάκωσε ο θυμός μου. Εκεί ανάμεσα στην "ανοησία" και τις ακρές των ματιών, βράδυασα. καληνύχτα.
    # hurricanekatrina στις 02/04/2008, 11:19 μμ
    ΒΡΑΔΙΑΖΕ ΟΜΟΡΦΑ ΑΠΟΨΕ
    ...και να σκεφτείς, είναι πιο εύκολο να πω πως αγαπώ τη μουσική ,παρά εσένα...ντρέπομαι, μα μια ζωή παραφυλώ στα όνειρά σου. Εις μάτην . Ποτέ δεν είσαι εκεί για μένα...( κάτι η βροχή, κάτι η ποιητική τρυφεράδα σου, Βούδα μου, μας ταξίδεψες .Τι να κάνει άραγε τώρα; Πάντα μισούσε τη βροχή...)
    # greendim στις 02/04/2008, 11:37 μμ
    Δεν ντρέπομαι να το πω...
    σε ευχαριστώ για το κείμενο...δάκρυσα!...Θέλω να το φωνάξω: να είσαι πάντα καλά, το παρακαλάω αυτό...
    # anodien στις 03/04/2008, 12:04 πμ
    ΒΡΑΔΙΑΖΕ ΟΜΟΡΦΑ ΑΠΟΨΕ
    Νομίζω πως πρέπει να φύγω λίγες μέρες απο lifo γιατί συνέχεια συγκινούμαι...αχ τι μου έκανες...
    # stav στις 03/04/2008, 01:02 πμ
    ΒΡΑΔΙΑΖΕ ΟΜΟΡΦΑ ΑΠΟΨΕ
    θα σε σκέυτομαι ακουγοντας την βροχή.... θα φανταζομαι οτι σε εχω κοντα μου... και οτι με κρατας αγκαλια... τι όμορφα που ειναι απόψε!!!....
    # manground στις 03/04/2008, 02:33 πμ
    ΒΡΑΔΙΑΖΕ ΟΜΟΡΦΑ ΑΠΟΨΕ
    δεν δάκρυσα, αλλά είδα όλα τα ερωτήματα ανάγλυφα, και την αντανάκλαση του γυαλιστερού δρόμου. α! είδα -νομίζω- και τον ίλιγγο από το ρίγημα της θλίψης να στεγνώνει επάνω στο καπώ, μαζί με σταγόνες της βροχής. [όσο για το τραγουδάκι που μας έχει παραμυθιάσει χρόνια τώρα πως: "Είδα το φως του γυρισμού, σαν να μην πέρασε μια μέρα", είναι πέρα ως πέρα ψέματα]
    # manground στις 03/04/2008, 02:35 πμ
    resume . . .
    βραδιάζει μεν όμορφα, ξημερώνει δε καλλίτερα.
    # PINK FISH στις 03/04/2008, 08:20 πμ
    ΒΡΑΔΙΑΖΕ ΟΜΟΡΦΑ ΑΠΟΨΕ
    μακάρι "αυτή" να μπορούσε να διαβάσει το κείμενο σου, να δει την ομορφιά που κρύβει...
    # ImmortalJunkie στις 03/04/2008, 09:01 πμ
    ειδα τον δρόμο να γίνεται ποτάμι και να κόβει τη φόρα της άνοιξης, ενώ πριν έπινε τη βροχή από κρασοπότηρο κρυφοκοιτάζοντας έναν μοναχικό ελβις. η υγρή βραδινή λάμψη οδηγεί σε μεγαλύτερη μέρα...καλη πέμπτη!
    # The_Rock στις 03/04/2008, 10:09 πμ
    ΒΡΑΔΙΑΖΕ ΟΜΟΡΦΑ ΑΠΟΨΕ
    Βουδάκο, βράδιασε όμορφα όντως χτες και ξημέρωσε ακόμη πιο όμορφα σήμερα αδερφέ! Το τραγουδάκι, αν και το έχω αγαπήσει από τους S&G, μου άρεσε πολύ! Να έχεις μια πολύ όμορφη μέρα :)
    # VOUDAS στις 03/04/2008, 04:14 μμ
    ΒΡΑΔΙΑΖΕΙ ΟΜΟΡΦΑ ΚΙ ΑΠΟΨΕ!...
    Σας ευχαριστώ όλους, γιατί ανοίξατε τις καρδιές σας και μ' αγκαλιάσατε!... Μακάρι να'χα κι εγώ μια τόοοοοοοσο μεγάλη αγκαλιά να σας χωράει όλους!... Σας έχω όμως στην καρδιά μου και σας στέλνω την αγάπη μου!...
    # Conscious στις 03/04/2008, 04:19 μμ
    ΒΡΑΔΙΑΖΕ ΟΜΟΡΦΑ ΑΠΟΨΕ
    Ας ήτανε να πνιγώ σαν μια σταγόνα, μέσα στα χείλια σου εγώ, βροχή μου, σκέπασε αυτή τη γωνιά, τούτο το σώμα που διψά... από τον Χρήστο Θηβαίο, εξαιρετικά αφιερωμένο!
    # VOUDAS στις 03/04/2008, 04:23 μμ
    ΒΡΑΔΙΑΖΕ ΟΜΟΡΦΑ ΑΠΟΨΕ
    Πώς ν' αντισταθώ στον πειρασμό -σ' αυτή την ξαφνική και σπάνια συνάντηση- να μη σ' ευχαριστήσω;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Αναρτήθηκε στη LIFOLAND την Τετ, 02 Απρ 2008 09:57 μμ

    ΑπάντησηΔιαγραφή