Κυριακή 5 Δεκεμβρίου 2010

ΑΣΤΟΥΣ ΝΑ ΚΟΥΡΕΥΟΝΤΑΙ

Σήμερα το μεσημέρι οι Atenistas καθάριζαν στο κέντρο της Αθήνας. Είναι γεγονός, ότι, και με την πρωτοβουλία τους αυτή, δίνουν μιαν άλλη διάσταση στο τρόπο αντίληψης που είχαμε μέχρι σήμερα στο τι μπορεί να σημαίνει κινητοποίηση των πολιτών.

Έχοντας διαπαιδαγωγηθεί στα έτοιμα, στα εύκολα, στα γρήγορα και τα απλά, είναι σίγουρο, ότι τέτοιες πρωτοβουλίες και προσπάθειες αργούμε ή αρνούμαστε να τις κατανοήσουμε, να τις ερμηνεύσουμε, να τις παρακολουθήσουμε. Ακόμα, διστάζουμε να τις επικροτήσουμε, ή πολύ περισσότερο να τις ακολουθήσουμε.

Είναι πολύ ισχυρές οι δόσεις αναισθησίας, αδιαφορίας και ζαμανφουτισμού, που επί δεκαετίες έχουμε δεχτεί ως πολίτες αυτού του τόπου, που και το ίδιο μας το σπίτι να προσφέρονταν να έρθουν να καθαρίσουν αυτοί οι άνθρωποι, σίγουρα θα είχαμε τις αντιρρήσεις, την καχυποψία ή τις επιφυλάξεις μας. Αν και εδώ που τα λέμε, αν πρόκειται για το σπίτι μας, όλο και κάποια δικαιολογία θα βρίσκαμε για τον εαυτό μας, ώστε να εκμεταλλευτούμε με κάθε τρόπο αυτή τη δωρεάν αγγαρεία τους.

Έξω απ’ το σπίτι μας αρχίζουν τα προβλήματα, εκεί που αφήνουμε πίσω το ιδιωτικό και βγαίνουμε στο δημόσιο. Στο πεζοδρόμιο, στο δρόμο, στην πλατεία, στο πάρκο, στο άλσος, στο δάσος, στην παραλία και πάει λέγοντας. Εκεί αλλάζει εντελώς η ψυχολογία μας, γινόμαστε άλλοι άνθρωποι. Δεν μας ενδιαφέρει τίποτα και δεν θεωρούμε τίποτε απ’ όσα μας περιβάλλουν δικό μας, κτήμα μας, περιουσία μας, έτσι όπως συμβαίνει με το σπίτι μας.

Δεν αισθανόμαστε υπεύθυνοι για τη γειτονιά μας, για την πόλη μας, για την ίδια μας τη χώρα.

Η καθαριότητα, η ευπρέπεια, η κοσμιότητα, η ευγένεια, η αλληλεγγύη, η τάξη, ο σεβασμός είναι όροι που παύουν να παράγουν αντανακλαστικά όταν βρεθούμε μέσα στον κόσμο, ή –ακόμα χειρότερα– αφορούν μόνο τη συμπεριφορά των άλλων προς εμάς. Το «εγώ» πάνω από το «εμείς», σ’ έναν φαύλο κύκλο κοινωνικής απαξίωσης, αλλοτρίωσης και αποξένωσης.

Αφορμή γι’ αυτές τις σκέψεις η συμπεριφορά του οδηγού των φωτογραφιών, που τραβήχτηκαν την Παρασκευή 3 Δεκεμβρίου. Μιλάνε από μόνες τους κι έχουν τραβηχτεί στον παράδρομο προς Χαλάνδρι της Αττικής οδού στο Σταθμό Δουκίσσης Πλακεντίας, τρεις το μεσημέρι.

Ο χώρος κι η πέριξ περιοχή δεν αποτελούν ασφαλώς παραδείγματα καθαριότητας –είναι βλέπεται ακόμα εκτός σχεδίου– αν και εξαιτίας του μετρό είναι από τους πιο πολυσύχναστους. Αυτή η γωνιά στο Άνω Νέο Χαλάνδρι περιμένει –σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις– υπομονετικά τη σειρά της για τσιμεντοποίηση.

Πέρα απ’ αυτά, με τέτοιου είδους συμπεριφορές, που καταστρέφουν και τις λιγοστές πρασινάδες στα παρτέρια και εμποδίζουν τους πεζούς να κινηθούν στο ούτως ή άλλως στενό πεζοδρόμιο, αποδεικνύουν με τον πιο παραστατικό και άμεσο τρόπο, πώς αντιλαμβάνονται κάποιοι συμπολίτες μας τη στάση τους απέναντι στη δημόσια περιουσία, αλλά και τους συνανθρώπους τους. Το ατομικό συμφέρον πάνω απ’ όλα. «Εγώ» να βολευτώ. «Εγώ» να εξυπηρετηθώ. «Εγώ» να προλάβω να κάνω τη δουλειά μου. «Οι άλλοι» ας κόψουν το λαιμό τους.

6 σχόλια:

  1. Ξέρω μόνο τρεις λύσεις

    1. κοιτάζεις να μη σε βλέπουν και του ξύνεις το χρώμα μ' ένα κλειδί
    2. φωνάζεις την τροχαία για κατάληψη πεζοδρομίου
    3. επισκέπτεσαι τον κουρέα σου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Κάθε μέρα συναντάς όλο και περισσότερους τέτοιους οδηγούς. Κλείνουν ράμπες για αμαξίδια από άκρη σε άκρη. Παρκάρουν μπροστά από τους κάδους (με τους τόνους των σκουπιδιών μέσα τούτην την εποχή) και για να στρίψεις μια γωνία πρέπει να φτάσεις στην απέναντι πλευρά και να κατέβεις μετά σ' ευθεία. Διπλοπαρκάρουν πάνω σε πεζόδρουμους (το είδα κι' αυτό) μιας και είναι έξω από τα σπίτια τους και δεν χωρά ούτε ποδήλατο να περάσει δίπλα. Παρκάρουν χωρίς καν να ελέξουν αν έκλεισαν με τον τρόπο τους, την πόρτα του οδηγού του ήδη παρκαρισμένου οχήματος σε θέση δημόσιου πάρκινγκ. Μιλάμε για ανθρώπους που έχουν χάσει κάθε μέτρο σκέψης και απλής καλής συμπεριφοράς.
    Βοήθειά μας λοιπόν...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. @Τζι μου, ακολουθώ ολοταχώς την τρίτη λύση (πριν αρχίσει και το δώρο!)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. @Penelope, το θέμα του παρκαρίσματος είναι τεράστιο, ειδικά για την Αθήνα. 'Ομως είναι μεγάλη ασυνειδησία να συμπεριφέρεσαι, όπως ο οδηγός αυτός που πάρκαρε μέσα στο λιγοστό πράσινο. 'Ο,τι και να πει κανείς είναι λίγο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Είμαστε καχύποπτοι με οτιδήποτε θετικό.Το τι έχει ακούσει αυτή η ομάδα , τις τελευταίες μέρες λες και κάνει έγκλημα .Όμως οι εποχές έχουν αλλάξει χρειάζονται τέτοιες δράσεις ,ας βάλουμε την καχυποψία στην άκρη
    Καλημέρες

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. @Vam: Το χειρότερο είναι, ότι η καχυποψία μας για διάφορες συλλογικές πρωτοβουλίες, υπάρχει χωρίς καν προηγουμένως να έχουμε ψάξει για το τι αφορούν ή περί τίνος πρόκειται. Καλο Σαββατοκύριακο φίλε μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή